Voor vandaag hebben we een paardrijdtocht op het programma staan. Via Yellowstone Wilderness Outfitters hebben we een "full day ride" geboekt. We rijden dan in het noordwestelijke deel van het park een tocht, waar we wat verder van drukte zullen zijn.

Vandaag is de grote dag voor Mylla. We gaan een hele dag paardrijden bij Wilderness Outfitters in Yellowstone. Alle spullen die we nodig hebben, zijn ingepakt en al ruim op tijd rijden we naar Mammoth waar we om 9.15 uur moeten verzamelen voor het Postkantoor. Omdat we wat vroeg zijn, kunnen we de elks fotograferen die vaak in Mammoth rondlopen.
Even later vraagt een man of wij ook met de paarrijtocht mee gaan. Het blijkt dat degene die ons op komt halen iets vertraagd is door wegwerkzaamheden. Even later zien we toch nog op tijd de trailer verschijnen. We rijden achter de trailer aan naar Swan Lake Flat, van waar we vertrekken.Er is maar 1 begeleider, Stephany, die alle 10 paarden uit de trailer moet halen en de bepakking moet regelen. Maar ze doet het heel kordaat.
Daarna worden wat regels doorgenomen, en krijgen we ons paard toegewezen. Het is wel even wennen aan een westernzadel, maar al snel hebben we de smaak te pakken.

Redelijk in het begin van de trip zien we een coyote op jacht. Hij zit klaar om een grondeekhoorntje te bespringen, en even later heeft hij hem inderdaad te pakken. Zielig voor het eekhoorntje, maar prachtig om zo van dichtbij te zien. We rijden door een heel afwisselend landschap en moeten af en toe de Gardner River oversteken (die overigens hier meer op een beekje lijkt). Af en toe moeten we flink klimmen. Na zo'n anderhalf uur rijden, nemen we pauze boven op een berg met een prachtig weids uitzicht over Swan Lake Flat. Plassen kan achter een rotsblok of in de bosjes :-)
Stephany heeft voor iedereen sandwiches, drinken, chips, fruit en koekjes meegenomen. Als iedereen genoeg heeft gehad, gaan we weer verder.
De tocht gaat nu door bosgebied, en het is goed dat we ingesmeerd zijn met insecten-spray, want het wemelt hier van de muggen en paardenvliegen. We houden een hele korte pauze, want ook voor de paarden zijn al die muggen vreselijk vervelend. We rijden hetzelfde stuk terug, maar vlak bij het begin gaan we een andere route verder. De trail loopt helemaal om Terrace Mountain heen. In een kleine vallei liggen her en der botten. Het blijkt dat hier 's winters bizons en elk overwinteren, en de zwakkere dieren gaan hier dood. We dalen een heel stuk door bossen met limestone grond en stijgen dan ineens weer flink. Om een hoek staat plotseling een kudde elks die ons niet heeft opgemerkt. Ze schrikken en schieten de heuvel op, tussen de bomen. Mick's paard schrikt daar weer van, maar het loopt allemaal goed af. Het laatste stuk is prachtig, maar ook doodeng. Heel lang geleden zijn er na een aardbeving allerlei rotsblokken van de berg afgebroken, en die liggen nu her en der verspreid. Daar moesten we tussen door manouvreren, met maar een heeeeel klein ieniemienie paadje. Als je naast je paard keek, zag je de steile bergwand naast je. Een misstap, en je ligt beneden...Ieks.

Stephany gaf aan dat we nog 1 steile helling op moeten, maar die is erg rotsachtig. Wat een eng ding. Er ligt nog een dik stuk rotsblok waar we overheen moeten springen ook! Maar alle paarden redden het. Iemand achterin de groep verliest nog wel haar hoed, dus die moet even opgezocht worden....Dan gaan we afdalen, en zien we de vallei en de auto's weer staan. Het is inmiddels bijna 18.00 uur.

Hoewel het een prachtige tocht was, met ontzettend lieve paarden en hele mooie natuur, zijn we wel blij om weer terug te zijn, want we hebben OVERAL spierpijn. Alleen Mylla niet. Die reed de halve trip zonder stijgbeugels, omdat ze niet op de goede lengte konden worden gemaakt. Ze zat nog prinsheerlijk op haar paard, terwijl wij al kreunend en steunend afstapten. De paarden mochten onze meegebrachte appels lekker oppeuzelen en toen gingen we uitgeput weer naar het hotel om uit te rusten. Alleen Mylla niet, die wilde nog even zwemmen!