Canada and USA 2010
Where2Go

17 Vancouver - Victoria - Vancouver

25 juli 2010

overnachting: Holiday Inn Hotel & Suites, North Vancouver


Route Dag 17

Vanochtend moeten we vroeg opstaan. Op het programma van vandaag staat een whale-watching-tour in Vancouver. Patric had echter stiekem voor mijn verjaardag wat anders geboekt. We gaan wel whale-watchen, maar dan in Victoria (op Vancouver Island). Om daar te komen, gaan we op de heenweg met een watervliegtuig, en terug gaan we met een helicopter!! Beide vluchten zijn ongeveer een half uur :-) Wat een decadente verrassing :-)

We moeten ons om 8.30 melden bij Westcoast Air, naast Canada Place in downtown Vancouver. Patric wil de auto vast parkeren bij Heli-jet, waar we 's avonds terug zullen komen. Dan hoeven we dan niet nog een stuk te lopen. Heli-jet is gevestigd aan de andere kant van Canada Place, Cruise Ship dus we moeten via een traverse naar de andere kant lopen. Even denken we dat we verkeerd gaan, want in de traverse zitten allerlei laad-en los locaties voor cruiseschepen en een ingang naar een Conventioncenter die erg donker is.
Maar even later staan we precies bij de ingang van de watervliegtuigen. Dit was dus niet de mooiste, maar wel de kortste route. Als we inchecken worden onze rugzakken gewogen en krijgen we een boarding-pas. Om 9.00 uur vertrekt ons vliegtuig naar Victoria. Daarvoor zien we al een paar vliegtuigjes opstijgen, en het ziet er erg leuk uit, zo vanuit het water de lucht in.

Water vliegtuig Even na 9.00 uur vertrekken wij dan ook. Vanaf de kant lijkt het alsof de vliegtuigjes heel sloom opstarten, maar als je er zelf in zit, gaat het echt wel hard. Een flinke waterspray aan de zijkant en dan de lucht in. Gaaf! We hebben prachtig uitzicht over Vancouver en de kustlijn. Tussen Vancouver en VC Island liggen allemaal kleine eilandjes en overal waar je kijkt liggen zeilboten afgemeerd. Na een half uurtje landen we in de haven van Victoria.
Landing
Je kijkt zo de cockpit in, en het is een erg leuk gezicht om ‘met de piloten’mee te kunnen kijken hoe we landen. Het gaat heel soepel, en voor we het weten liggen we afgemeerd. Wat een leuke ervaring!

Victoria HavenBij het haventje kijken we even rond, het is er al erg gezellig. We hebben een klein uurtje voor we ons moeten melden bij Prince of Wales, waar we een 3 uur durende orka-tocht gaan maken.
Daar krijgen we allemaal een dik pak aan dat blijft drijven, mochten we overboord slaan.....Wij hebben als enige onze fleecetrui aan, want het advies was om warme kleding aan te trekken (ondanks de temperaturen van zo’n 26 graden). We stappen in en ik ga met Mick en Mylla op de voorste rij. Daar hobbelen we iets harder, maar hebben we wel vrij uitzicht. En we hebben toch al een reispil ingenomen, dus ons kan niks gebeuren :-).
We varen rustig de haven uit, maar zodra we op open zee komen, zijn we blij met onze fleecetruien. Het waait op zich niet erg hard, maar door de snelle zodiak-boot (2x 200 pk-motoren) voelt de wind even heel guur aan. De zee is gelukkig erg rustig.... Orca tocht
Al na 5 minuten varen zien stoppen we bij een inhammetje. Daar blijkt een jonge grijze walvis al 3 weken rond te hangen, die er blijkbaar heel veel voedsel kan vinden. Hij dobbert angstvallig dicht langs een kano (ik vraag me af of die beseft hoe gevaarlijk hij bezig is...) en we kunnen hem duidelijk zien. Aangezien het hier niet zo diep is, kan hij geen duik maken waarbij wij zijn staart kunnen zien, maar hij komt met zijn rug wel een stuk boven het water uit en uiteraard spuit hij regelmatig een fontijn uit zijn blowhole.
Dan gaan we weer verder, want we kwamen voor orka’s :-) Na een tijdje varen tussen de eilandjes (met in de verte besneeuwde bergen van de Amerikaanse kustlijn) zien we een aantal bootjes liggen. Daar moet wat aan de hand zijn. En inderdaad, vrij dicht langs de kust zien we onze eerste orka’s. Orca
Het zijn er twee, en we kunnen ze duidelijk zien. Eentje komt zelfs een paar keer flink uit het water! Het is wel moeilijk te filmen / fotograferen, want je weet nooit wanneer ze ergens opduiken. De rugvin is niet de hele tijd te volgen....
Ze trekken naar het noorden, en wij gaan nog wat verder zuidwaards, om een paar anderen te zoeken. Orka's Al snel vinden we nieuwe orka’s. Eentje herkent onze kapitein zelfs, want die heeft een rare gerafelde rugvin. Het is een speelse orka, die af en toe lekker met zijn vinnen ligt te spetteren. Het valt ons wel op dat de orka’s hier niet echt in groepen jagen, maar alleen of met zijn tweeen zijn. De groepen verspreiden zich hier een beetje. Maar er is behoorlijk wat zalm te vinden, dus ze hoeven niet al te veel moeite te doen om aan hun dagelijkse maaltijden te komen.

Dan wordt het voor onze boot tijd om terug naar Vicoria te gaan. Op de terugweg ziet Patric de grijze walvis nog een keer, maar we stoppen er nu niet meer bij. In de haven ruikt het overal naar gebakken vis en barbecue. De kapitein adviseert ons “Red Fish-Blue Fish”, waar ze heel erg lekker vis klaarmaken. Red Fish Blue FishToen we onze pakken hadden ingeleverd, zijn we daar dus heen gegaan. We hadden inmiddels behoorlijke trek. Het was er heel erg druk! Er stonden niet alleen toeristen, maar ook aardig wat locals. En hoewel de keet waar het eten in klaargemaakt werd, er niet uitzag, was het overheerlijk!!!! De vis was supermals en heerlijk gekruid! Mjammie....

Als we weer terug komen, hebben we nog een paar uurtjes tot we ons bij Heli-jet moeten melden. Die ligt een paar kilometer verder op de punt van de havenkom, vlak naast een Cruiseship van de Holland-Amerika-lijn.
We lopen even de stad door en eten een lekker ijsje in een Mall. Je kunt hier allerlei lekkers door je ijsje laten mengen, en ze mixen dat ter plekke voor je. Daarna lopen we via de haven naar Heli-jet. Ondertussen flink moe geworden van alle enerverende dingen, slenteren we verder. De kinderen worden heel dorstig, maar moeten even geduld hebben, tot we bij Heli-jet zijn. Als we daar rond 5 uur aankomen, mogen ze gratis allerlei eten en drinken pakken. Joepie!! Ze komen lekker bij en als onze helicopter even na 17.30 arriveert, lopen ze naar buiten om de landing van dichtbij te bekijken. Helicopter
Dan mogen wij instappen. Er passen, naast de 2 piloten, 12 mensen in, wij zitten achterin. Je moet geen last van claustrofobie hebben, want je zit redelijk dicht op elkaar. Maar het is, zeker voor Mick en Mylla een bijzondere ervaring. De zon zakt al wat, dus de kleuren zijn nu heel anders dan toen we uit Vancouver vertrokken. Aan Mick’s kant zien we opeens dat op een van de eilandjes een brand woedt. Waarschijnlijk door het droge, zonnige weer van de afgelopen tijd.
Het laatste stuk hebben we mooi uitzicht over Vancouver en de haven. Rond 18.30 landen we naast Canada Place, waar we ook onze auto hadden geparkeerd. Daar zijn we nu erg blij mee, want we zijn allemaal best wel moe. Op naar het hotel en lekker slapen......

<< naar dag 16 terug naar begin Canada terug naar begin pagina naar dag 18 >>