Vanochtend zijn we heel vroeg op pad gegaan. De wekker stond al om 2.30 uur. Eerst hebben Marisol en ik de laatste dingen ingepakt en in de auto gezet. Daarna gingen we de kinderen wakker maken. Mick schoot direct rechtop in zijn bed toen hij zijn slaapkamerdeur open hoorde gaan. Hij had er zin in !  Mylla had iets meer moeite met het vroege uur,  maar was toch ook wel redelijk snel aangekleed en klaar om te vertrekken.

Om ongeveer 3.30 uur reden we de straat uit. Gelukkig was het inmiddels droog geworden. Dat rijdt toch wel wat prettiger als het nog donker is. Toen het later licht was geworden, heeft het nog wel een tijd geregend,  maar de reis verliep verder voorspoedig.  Mylla heeft het grootste deel geslapen en Mick heeft wat gelezen en spelltetjes gedaan op de Ipad. Het was verder een redelijk saaie rit, waarbij er  in Duitsland  veel wegwerkzaamheden waren. Tenminste..... er was niets te zien van dat er ergens werd gewerkt, maar toch waren er hele lange stukken snelweg afgesloten, waarbij wij over de helft van de tegenliggers werden geleid. Gelukkig was het rustig (zondagochtend) en konden we overal  vlot doorrijden.

Om even voor negen komen we aan bij de veerboot in Puttgarden. Het was geen probleem om met onze reservering, die eigenlijk voor wat later was, de eerstvolgende boot naar Rødby Havn te nemen. Om 9.15 uur varen we dus al over naar Denemarken. Gelukkig is het inmiddels droog geworden en kunnen we lekker even op het dek uitwaaien. Met de harde wind kan Mylla lekker gek doen met haar lange haren.
Na ongeveer drie kwartiervaren, rijden we de boot af en hebben we het gevoel  dat de vakantie echt begonnen is.

In principe wordt er aangegeven om via wat grotere wegen richting Møn te rijden, maar wij kiezen er voor om dit via kleinere binnenwegen te doen. We rijden door een glooiend gebied waar heel veel tarwe, graan o.i.d. wordt verbouwd. Na ongeveer een uur zijn we in de buurt van onze eindbestemming, maar we gaan er vanuit dat we nog niet ons huisje in kunnen.
We rijden daarom direct door naar Møns Klint, de krijtrotsen aan de kust van dit eiland. Het laatste stuk rijden we over een  onverharde weg door een dicht bos.
Aan het einde komen we bij de parkeerplaats van het informatiecentrum. Het is er nog erg rustig. Vooraf hadden we gelezen dat er in de stukken die van de krijtrotsen afbreken (door regen en erosie) veel fossielen te vinden zijn. Het schijnt een zeer “vruchtbaar” gebied hiervoor te zijn.
Mick en Mylla hadden dus al allebei en beitel meegenomen om de losse stukken open te maken. Uiteraard mag je niet zelf stukken losmaken, maar bij stukken die al afbroken zijn (en dan op het strand liggen) is dit toegestaan.  De eventuele gevonden fossielen mag je zelfs meenemen. Dit wilden Mick en Mylla dus wel  graag gaan doen.

Er zijn twee manieren om de krijtrotsen te bekijken. Je kan via de bovenrand een wandeling door het bos maken naar verschillende uitkijkpunten. Daarbij zie je dan variërend tussen de 80 en 120 meter hoogte vanaf de bovenkant de rotsen, met beneden de zee en een smal strookje strand.  Ook kan je via een pad van houten vlonders en trappen omlaag naar het strand. Dan sta je dus aan de voet van de rotsen. Vanaf dit strand kan je dan naar de fossielen zoeken.  Wij besloten om nu een wandeling langs de bovenkant te doen en dan morgen of overmorgen terug te komen om naar het strand te gaan.

We liepen een mooie wandeling door het bos met af en toe een een mooie zicht op stukken van de krijtrotsen en de zee. Ook zaken we heel veel naaktslakken. Op Vancouver Island hebben we mooie geel met zwarte gezien, maar hier waren ze óf pikzwart óf fel oranje. Ook zagen we kleine  padjes springen. Halverwege besloten we dat het toch wel  leuk was om nu al naar het strand te gaan.
We konden aan het eind van deze wandeling via een (hele lange) trap naar beneden, dan een stuk over het strand en met een (hele lange) trap weer omhoog, waarbij we dan weer bij het informatie centrum uit zouden komen. Dit leek ons wel wat. Zo gezegd, zo gedaan. Na een lange afdaling kwamen we op het strand. Het was hier lekker rustig en Mick en Mylla gingen direct aan de slag om geschikte stukken krijtsteen te zoeken.  De stukken die ze vonden maakten ze open met de beitels.

Al  zoekend liepen we langs het strand. Het was wel imposant om de hoge rotsen boven je te zien. Je kon duidelelijk zien dat er door erosie steeds weer een stuk af was gebroken en ook dat er binnenkort wel weer meer naar bedeneden zou glijden.  Ook is er een deel waar vogeltjes hun nesten hebben gebouwd in de rotstwand. Waarschijnlijk is het voor hun makkelijk om een stuk uit te hakken in het zachte steen.

Op een gegeven moment vinden Mick en Mylla wat harde stukken in één van de zachte stukken krijtsteen. We wisten niet precies wat het was, maar we konden duidelijk een structuur zien en het was veel harder dan het omliggende deel. Uiteindelijk hebben ze een stuk of zeven verschillende dingen gevonden. We hebben de  zachte delen er ook nog wat met water afgewassen, zodat de bovenkant goed zichtbaar was. De onderkant lieten we voor wat het was, omdat de fossielen volgens ons snel zouden breken al s we alle omliggende delen weg zouden halen. Ook zag het er wel mooi uit zo. Je kan tenminste goed zien waar het vandaan komt.

Uiteindelijk komen we bij de trap waar we omhoog moeten. Hier is het een stuk drukker. Waarschijnlijk nemen veel mensen de trap naar beneden vanaf het informatiecentrum, blijven dan hier even op het strand en gaan dan via dezelfde trap weer omhoog. Wij zijn erg blij dat we een rondje hebben gelopen. Zo hebben we een mooi stuk van het bos gezien en het eerste deel op het strand was heerlijk rustig. Daardoor lagen er ook veel meer onaangetaste stenen waar de kinderen hun gang mee konden gaan.

De trap omhoog was best pittig, maar met een aantal rustpauzes zijn we weer boven gekomen.  We hebben daar nog op een kaart gekeken wat we nu precies hebben gevonden. Op de foto’s konden we wat van onze vondsten terugvinden, maar van de Deense toelichting snapten we niet veel :-)  . Misschien moeten we dat nog maar eens nakijken met een Nederlandse of Engelse uitleg..Nadat M&M eerst nog een ijsje hadden gehaald, zijn we richting onze slaapplaats voor de komende nachten gegaan.

Klintholm Havn is een heel klein plaatsje. Eén straat eigenlijk, met wat zijtakken naar versc hillende delen van de haventjes. Het “complex” is heel  leuk om zo’n haven gebouwd. Het zijn allemaal apartementen van twee etages. Wij zitten  op de eerste (boevenste)  verdieping en hebben een ruim balkon. We kijken mooi uit op de haven en in de achtergrond de zee. Aangezien inmiddels de zon schijnt, ziet het er allemaal heel leuk uit. In de haven liggen overal bootjes. Variërend van kleine bootjes tot (zeer) luxe zeewaardige zeiljachten.  Het appartement is ruim, netjes en heel compleet. Hier zullen we ons de komende dagen wel thuis voelen.

Doordat Mick door de inspanningen van vanmiddag last heeft van een oudere knie-blessure doen

we de rest van de middag rustig aan. We bekijken de haventjes in de directe omgeving en relaxen wat. Ik (Patric) haal nog even een paar boodschappen bij de supermarkt aan de overkant. Ik kom langs een bank en pin direct maar even onze eerste Deense kronen. Toch altijd wel handig om wat cash op zak te hebben.
Marisol en Mylla lopen ook nog even naar het strand dat vlak achter ons zit. Inmiddels gaat de zon al wat lager staan en Marisol kan nog wat mooie plaatjes schieten.  Ondanks dat er wat donkere wolken aankomen, laat Mylla zich weer verleiden om toch wat in de zee te zwemmen. Toch maar goed dat ze “voor de zekerheid” haar badpak tussendoor nog even onder haar kleren had aangetrokken :-)

Inmiddels hebben we gegeten, gedoucht en liggen Mick, Mylla en Marisol op bed. Ik zal over niet al te lange tijd ook gaan. Het was tenslotte een lange dag. Ondanks dat we dit eigenlijk als reisdag hadden geplant en pas vanaf morgen dingen zouden gaan ondernemen, hebben we toch al wat leuke dingen kunnen doen.