Een paar dagen terug waren we al even kort op Ponta de Sao Lourenco, het oostelijke schiereiland van Madeira.
Ik had toen het idee dat ik daar nog wel eens naar terug wilde om wat te wandelen.
Dat is dus het plan voor vanochtend: proberen rond zonsopkomst daar te zijn.
Marisol wilde dit ook wel, dus we laten Mick en Mylla slapen en gaan zelf vroeg op pad. Het is ongeveer een half uurtje van Funchal en we hadden afgesproken dat we zouden proberen weer op tijd terug te zijn, zodat we dan nog met zijn allen zouden kunnen ontbijten.

We rijden richting het oosten en ook deze keer is het aan deze kant weer een stuk bewolkter en waait het harder dan langs de rest van de zuidkust.
Gelukkig is het droog en is het geen egaal grijs wolkendek, maar zijn het "echte" wolken met hier en daar wat open plekken.
Op de parkeerplaats staan nog twee andere auto's, maar verder is het helemaal verlaten.

Er gaat een wandelpad helemaal naar het uiteinde van het schiereiland. We denken dat we deze niet helemaal zullen aflopen, maar we volgen het pad en zien wel hoe ver we komen.

Langzaam komt de zon op en dat geeft een hele mooie kleur aan dit gebied.
We lopen een tijdje en nemen heel veel foto's. De opkomende zon laat de kleuren telkens veranderen.
Het pad loopt omhoog en omlaag, maar is goed begaanbaar. Af en toe lopen we even een stuk buiten het pad om wat andere stanpunten te hebben.
Hoog op één van de heuvels zien we nog een andere fotogaaf die de zonsopgang aan het fotograferen is. Verder komen we helemaal niemand tegen.
Na ongeveer een uurtje lopen we weer rustig terug.

Ik ben blij dat we toch nog terug zijn gegaan om hier wat te wandelen. Het is heel anders dan de andere plekken op Madeira en vooral in dit licht is het heel er mooi.

We rijden terug naar hotel. In de verte regent het wat en we zien nog een complete regenboog. Hij start in de zee en eindigt helemaal aan de andere kant op het land. Helaas hebben we geen tijd om de pot met goud op te halen.....
Hoe dichter we bij Funchal komen des te minder bewoking er is en uiteindelijk is het weer een strak blauwe lucht. Apart dat een klein half uurtje rijden zo'n verschil kan maken.
Zoals afgesproken, zijn we weer mooi op tijd terug bij het hotel. Voor de laatste keer deze vakantie gaan we op het buitenterras van het hotel ontbijten. Lekker in de zon met uitzicht over de zee.

Voor het einde van de dag hebben we wat massage behandelingen geboekt. Dat leek ons wel relaxed om zo de vakantie af te sluiten.
We hebben nog wat tijd over tot het zo ver is. Mick wil erg graag nog even de stad in om Pokemon te vangen. Ik vind het prima, want ik heb laatst gemerkt dat je zo in leuke kleine straatjes komt, waar je anders misschien niet zo snel terecht komt.

Zeker in het oude centrum van Funchal is dat helemaal geen straf.

Mylla en Marisol gaan dan nog wat shoppen. Je kan natuurlijk nooit genoeg kleren hebben .
Ze kijken dan ook direct nog even voor de laatste souvenirs.

We zorgen dat we elkaar in de loop van de middag weer ontmoeten op de boulevard, zodat we met zijn allen weer terug naar het hotel kunnen.
Daar aangekomen kleden we ons om en melden ons bij de spa. Marisol en Mylla hebben een wat uitgebreider menu, met gezichtsbehandeling enzo.
Mick en ik doen alleen een massage.
We liggen in een ruimte die gedeeltelijk buiten is, afgeschermd met witte doeken.
De geluiden die van buiten komen (zee, etc) is erg rustgevend en de massage is natuurlijk veel te snel afgelopen .

's Avonds gaan we naar het Japanse restaurant dat in het hotel zit. We weten dat Mylla niet zo van sushi houdt, maar we hadden zulke goede berichten over dit restaurant gehoord, dat we hier toch wel graag heen wilden.
Voor Mylla zullen we vast wel wat gegrilde spiesjes zijn....
Het is niet zo'n groot restaurant en de sfeer is heel relaxed. Toen we het menu bekeken, bleken er heel veel lekkere dingen op te staan, maar helaas niet voor Mylla.... Ook al zijn er heel veel verschillende, het is toch allemaal wel sushi. Ze probeerd dus maar een groente gerechtje.
Het is een open keuken en de kok gaat aan de slag met onze bestelling. Mylla ziet dat hij ook heel veel komkommers heeft liggen en daar houdt ze wel van.
Ik vraag dus of zij gewoon een schoteltje met wat stukken komkommer kan krijgen.
De serveerster weet wel wat beters en komt later met stukjes komkommer die op één of andere manier zijn aangemaakt.
Ook al is het een wat karige maaltijd, de komkommers vindt Mylla wel lekker.
Voor de rest is er inmiddels een grote, mooi opgemaakte schaal op tafel gezet.
De berichten die we over dit restaurant hadden gehoord, waren zeker niet gelogen. Alles smaakt heerlijk.

Wat later op de avond lopen we nog even richting het Lido om daar bij een ijswinkel nog wat ijsjes te halen.