Vanochtend rijden we rustig aan richting het westen. Het is een hele mooie rit, waarbij we soms langs de kust en dan weer meer in de bergen rijden.
Het rijden hier bevalt heel goed. Uiteraard zijn er veel kleine, steile, bochtige bergwegen, maar over het algemeen heel goed begaanbaar.
Op een gegeven moment zie ik het olielampje van de auto aan gaan. Het zou eigenlijk niet moeten gebeuren, maar ik heb geen zin om de auto langs de kant te zetten en te wachten op de hulpdienst van het verhuurbedrijf. Ik kijk nog wel even wat ik kan regelen als we de auto terugbrengen, maar op dit moment ga ik voor 10,- aan olie niet moeilijk doen tijdens de vakantie.
Daarom stop ik bij de eerste benzinepomp. Ik laat de auto maar direct aftanken. Hij is pas voor een kwart leeg, maar we staan er nu toch.
De pompbediende wil eerst even de olie peilen, maar onder de motorkap is nergens een peilstok te bekennen. We zoeken met zijn tweeën, maar kunnen niets vinden....
Opeens heeft Marisol de briljante opmerking of hij niet gewoon bij de oliedop zit ! Dat blijkt zo te zijn.
We checken even en doen er inderdaad een flesje bij. Het olielampje is weer uit, dus alles lijkt weer in orde.

Het eindpunt van vandaag is de parkeerplaats bij  Madalena do Mar. Hier hebben we namelijk afgesproken met Gabriel Branco, die paraglider is. Als de weersomstandigheden goed zijn, gaan Mick en Mylla namelijk met hem paragliden.
We zijn wat vroeg dus halen bij een stalletje langs de weg wat fruit en een paar bolo do caco. Dat zijn typische broden van Madeira. Het heeft wat weg van een warm turks brood met kruidenpastij er tussen gesmolten. Erg lekker !!!
We eten het in de schaduw onder wat palmbomen op tot Gabriel er ook is.

Hij geeft aan dat hij eerst de windomstandigheden boven nog even goed moet controleren. Hiervoor gaat hij met iemand anders naar boven en wij kunnen dan hier nog even wachten vlak bij de plek op het strand waar hij zal landen.
We gaan daar even op een terras zitten en nemen wat ijsjes en te drinken.

Na een tijdje landt hij inderdaad op een vlak stuk bij het strand en kan Mick als eerste mee naar boven. Ik (Patric) ga ook mee, zodat ik hem kan zien opstijgen. Marisol en Mylla wachten hem dan beneden op.
Het is boven een klein veldje om op te stijgen en er staat zelfs een stier in.
Op het veld wordt eerst de glider uitgelegd en daarna krijgt Mick zijn stoel aan en krijgt uitleg wat hij moet doen.
Daarna is het wachten op de juiste wind om op te kunnen stijgen..... en wachten..... en wachten.
De glider gaat een paar keer omhoog, maar wordt daar alle kanten op getrokken. Het blijkt dat de wind erg wispelturig is en voor het opstijgen is een constante wind uit een bepaalde richting nodig. Als ze eenmaal vliegen is het wel in orde, maar ze moeten eerst veilig op kunnen stijgen.
De glider gaat daarna nog een paar keer omhoog met hetzelfde resultaat. Een aantal keer moet alles weer terug omhoog naar het bovenste punt van het veld en weer opnieuw uitgelegd te worden. Het is te zien dat het voor Gabriel heel erg vermoeiend is in de warme zon.
Op een gegeven moment geeft hij aan dat we het nog één keer kunnen proberen en dat we het anders voor gezien moeten houden.

Gelukkig lukt deze poging: er komt een flinke bries, Gabriel zorgt dat de glider goed in de lucht hangt en dan rennen.......

Mick zijn voeten komen van de grond en daar gaan ze.
Het is niet helemaal hetzelfde, want hier zie je direct al dat ze echt stevig onder de glider hangen, maar ik kan me nu wel een beetje voorstellen hoe Marisol's ouders zich gevoeld moeten hebben toen ze (jaren geleden) hun dochter Marisol aan een parachute naar beneden zagen komen.
Ik bel even naar Marisol dat het toch gelukt is en dat zij hem in de gaten kunnen houden voor de landing. Daarna rij ik terug naar beneden.

Mick heeft een mooie vlucht en ze landen uiteindelijk netjes op het platform naast het strand. Hij vond het heel gaaf en zou het liefste direct nog een keer gaan.

Op zich wilde Gabriel het nog wel met Mylla proberen, maar had zijn bedenkingen of het wel ging lukken.
Het lijkt ons beter om het voor nu dan even zo te laten en we spreken met Gabriel af dat we begin volgende week een nieuwe afspraak maken, zodat Mylla dan nog kan gaan.

We hebben vandaag niet zo'n zin om uit eten te gaan. Daarom stoppen we onderweg even en halen we wat spullen om 's avonds bij het hotel op te eten.
We maken er zo een relaxte avond van.