Vandaag vertrekken we naar ons volgende hotel. Het is niet heel ver hier vandaan, maar het ligt meer naar het westen van Funchal en meer in de bergen.
We besluiten om hier via een omweg heen te rijden, zodat we via Eira do Serrado kunnen rijden. Dit is een uitkijkpunt waarover je een mooi uitzicht hebt over het dorpje Curral das Freiras dat in de krater van een uitgedoofde vulkaan en is aan alle kanten omgeven door hoge bergen.
We rijden er naar toe via een heel erg bochtige bergweg. Hier zijn soms al mooie uitzichten en we klimmen hoger en hoger.

Als we bij het uitkijkpunt aankomen is het uitzicht inderdaad fantastisch.
Mick mag de drone een stukje over de vallei vliegen om zo wat video opnames te maken.
Ik denk dat we hier wel wat van kunnen gebruiken voor onze vakantie-film, die we achteraf altijd maken. We moeten nog even goed bekijken hoe alles er uit komt te zien, maar dit soort opnames lijken een leuke toevoeging op de normale foto's en video-opnames.
Aangezien het een wat grotere is dan je meestal ziet - i.v.m. met betere, stabielere camera - hebben we in ieder geval direct bijkijks van nieuwsgierige mensen.

We eten nog even een ijsje en gaan daarna weer rustig terug naar beneden.
Op de heenweg zagen we dat langs deze weg ook de afslag naar Pico Do Areiro.
Dit is één van de hoogste bertoppen van Madeira, dus we besluiten om die afslag te nemen.
Vooral het eerste stuk is heel erg steil, maar gelukkig doet de auto het prima op deze wegen.
We komen boven de boomgrens en de begroeing en omgeving begint te veranderen. Op een gegeven moment rijden we door de wolken en aangezien Mylla deze eens wil "proeven" stoppen we langs de kant en lopen een klein stukje door de wolken. Vooral Mylla vindt het supergrappig.

Uiteindelijk komen we boven aan. Hier staat ook een grote radarbol, die afsteekt in deze omgeving. Het uitzicht is fantastisch en we lopen wat rond en genieten van de vergezichten.

Na een tijdje vertrekken we weer en gaan we op weg naar ons nieuwe hotel.
Eerst rijden we dus helemaal naar beneden, gaan dan iets  meer naar het westen en vervolgens weer terug de bergen in.
Het eerste stuk zien we veel, heel heel veel bananenplantages. Overal waar je kijkt staan bananenbomen. Op een gegeven moment ziet Mylla er zelfs ook nog een staan op een balkon. Dat lijkt ons nu ook wel wat overdreven.
Als we wat hoger komen, maken de bananenbomen plaats voor druivenranken. Ook daarvan zien we er heeeel veel.

Aan het einde van de middag komen we in ons nieuwe hotel aan. Het is een mooi, luxe (roze) hotel met mooie tuinen er om heen. Oorspronkelijk een oud landhuis, wat een tijd terug helemaal is verbouwd.

Als we onze spullen in de kamers hebben gezet, gaan we eerst even zwemmen en later nog even poolen, want ook hier is een aparte poolkamer.
Als we een tijdje bezig zijn komt een ander Nederlands gezin, die we in het eerste hotel ook zijn tegengekomen, even binnen lopen. Zij zijn net aangekomen en zijn het hotel aan het verkennen.
We maken een praatje over wat wij en zij tot nu toe gedaan hebben.

's Avonds eten we in het restaurant van het hotel. Het is een redelijk chique 5-sterren restaurant, dus vooral de kinderen moeten even wennen aan de hoeveelheid aan bestek en diverse gangen.
Voor Mylla is het hoogtepunt als ze een hamertje krijgt om haar dessert open te tikken.