Vanochtend hebben we hetzelfde "programma" gedaan als op de ochtend dat ik voor het eerst aankwam in Kathmandu. We namen een taxi naar Boudanath Stupa. De chauffeur was een vrolijke praatgraage jongen en leek voor de korte rit onze persoonlijke gids: Hari. Hij wist zo'n beetje alle vluchttijden uit zijn hoofd en we hebben direct maar afgesproken dat hij morgen (Rob) en zaterdag (mij) bij het hotel op komt halen om naar het vliegveld te brengen. Ik ben benieuwd of hij ook echt op komt dagen..... (mijn gevoel zegt van wel).

Bij de stupa hebben we rustig wat rondgewandeld. Aangezien ik nu geen zware bepakking bij me had, was dit nu een stuk relaxer dan de vorige keer dat ik hier was. Uiteraard hebben we veel foto's genomen.
Aangezien hier geen verkeer rijdt, is het toch wel een fijn gebied om rond te lopen. Uiteraard is het wel druk met mensen die allemaal op hun eigen manier hun geloof belijden.

In een rustige binnentuin hebben we bij Flavor's een kop Nepali thee genomen.
Door alle drukte in de stad is het toch altijd wel lekker om zo af en toe op die manier even de rust op te zoeken.....Ook een mooie manier om even de warmte te ontlopen door lekker in de schaduw te relaxen.

Nadat we ook hier geprobeerd hebben om een timelapse te schieten, zijn we door de lokale wijken gelopen naar Pashupatinath. We lopen door het hele complex. De tempel zelf mogen we als niet-Hindu niet in, maar er is verder genoeg te zien. Ook lopen er heel veel aapjes rond. Gelukkig zijn ze niet agressief, maar eerder een beetje bang.

Het is wel apart om te zien dat al dit soort plaatsen nog steeds gebruikt worden waar ze ooit voor bedoeld zijn. Ze zijn niet omgevormd tot toeristische attracties. Je moet wel een toegangs-fee betalen (voor locals vrijwel niets, voor buitenlanders veel meer), maar alles lijkt verder nog net als het vroeger moet zijn geweest. Hier en daar verkopen mensen wat spulletjes, er hangt was te drogen op een waslijn die tussen twee tempels is gespannen, overal worden religieuze rituelen gedaan en hier en daar zijn er loslopende honden en apen. Er lopen zelfs hier en daar wat koeien op de grote trappen rond.

We kijken kort rond bij de Ghats langs de rivier, maar aangezien we het toch wat luguber vinden dat hier lijken verbrand worden, blijven we maar niet al te lang. Ook de Baba's / Sadhu's laten we links liggen. Ze zijn kleurrijk genoeg om wat mooie foto's te maken, maar ze verwachten hier dan wel wat geld voor en dat staat ons altijd wat tegen.....

We komen uiteindelijk uit bij de hoofdingang en pakken daar een taxi. We hadden het advies gekregen om ook naar de Garden Of Dreams te gaan. Ik meende me te herinneren dat ik dat had zien liggen toen we gisteren vanaf het vliegveld naar het hotel reden. Ik wist niet precies meer waar het was, maar het zou in ieder geval een stuk richting Thamel zijn. Misschien dat we dan later vanaf daar naar het hotel konden lopen.
De chauffeur probeert de drukke wegen te vermijden en rijdt overal tussendoor en kleine straatjes in. Af en toe komen we toch in de drukte terecht. Als we bij de Garden Of Dreams aankomen, zien we direct dat dit eigenlijk heel dicht bij ons hotel is. Dat is straks makkelijk.....
We gaan naar binnen en het is een mooi aangelegde tuin en een oase van rust in de gekte van Kathmandu.
Wel is het misschien meer iets voor verliefde stelletjes (die je ook overal ziet zitten), dan voor ons.....
Omdat het toch lekker relaxt is, drinken we toch nog wat in het Kaiser Cafe (stond ook op het lijstje van mijn collega) en raken aan de praat met een Amerikaanse die net is aangekomen en nog een week vakantie voor de boeg heeft. We wisselen wat tips uit en gaan ons daarna even opfrissen in het hotel. Even de stof van de stad er af douchen.......

Rob had op internet een Indiaas restaurant gevonden, dat goed aangeschreven stond. Het was even zoeken in alle kleine, drukke straatjes met de duizenden restaurants, maar wonder-boven-wonder vonden we het toch nog vrij snel.
Het leek er op dat er weer een black-out was, want het was erg donker in het restaurant. We kozen er voor om op het dakterras te gaan zitten.

De temperatuur was nog prima, ook al leek het er op dat het wel eens kon gaan regenen. Gelukkig is dat niet gebeurd.
Heerlijk gegeten (weer !) en daarna nog even door de drukke straten van Thamel gelopen. Nu het donker was, leek alles toch weer wat anders met de vele lichten van winkels, restaurants, etc (back-up power ?) en ook van de auto's, motoren en winkels.
Het is wel vreemd dat je eigenlijk heel snel aan de drukte went. Het lijkt nu toch eigenlijk al de gewoonste zaak van de wereld.........