Gelukkig moeten we vroeg opstaan, anders waren we niet zo blij geweest met de haan die om 5.00 begon te kukelen.
Het is nog heerlijk rustig in het park als we naar Glacier Point rijden. Lies, ik en de kinderen gaan daar even van het uitzicht genieten, terwijl Patric daar zijn 8,5 mijl lange Panorama Trail gaat lopen.

Terwijl ik wat foto’s van de prachtige omgeving probeer te maken, vermaken de kinderen zich prima met de eekhoorntjes en salamandertjes die er overal rondlopen.
Daarna vertrekken we naar Yosemite Village, waar we zo’n 6 uur later Patric weer hopen terug te zien. We gaan even wat eten, en slaan wat extra flessen water in, want ook vandaag wordt weer een flink warme dag. Gelukkig voor ons zijn de rookwolken van de bosbranden die wat verderop hebben gewoed, verdwenen.

Na het eten zijn de kinderen toch behoorlijk moe, dus gaan we alleen de makkelijke Lower Yosemite Falls bezoeken. We zien dat er overal mensen bij de rotsen pootjebaden, dus gaat Lies daar ook vast met Mick en Mylla naar toe. Het is heerlijk verkoelend, maar ik vind het toch wel erg koud!! Je hebt er prachtig zicht op zowel de Upper als de Lower Yosemite Falls. Een kindje in de buurt vraagt of het ECHT water is....

Wij verbazen ons nog steeds over de kracht waarmee zo’n waterval naar beneden komt zetten. Het schijnt dat in augustus de meeste sneeuw in de bergen gesmolten is en van de watervallen niet veel meer over is.

Daarna nemen we een lekker ijsje en is het wachten op Patric...Die heeft het, met een klein uur vertraging en een paar flinke blaren, gered! En heeft het enorm naar zijn zin gehad!!!

Als we weer "thuis" komen struinen we nog lekker rond in de tuin van Sunset Inn. Wat een fantastische plek is het hier !

The Adventures Of Indiana Patric

Pamorama Trail: van Glacier Point naar Yosemite Village

Zoals gezegd, ben ik ‘s ochtends op Glacier Point afgezet om de Panorama Trail te lopen. Om 9.00 ben ik met een rugzak vol foto- en video apparatuur, wat eten en heel veel water aan de trail begonnen. Via deze trail loop je in 8,5 mijl (13,7 km) helemaal naar de Yosemite Village op de bodem van de vallei. In het begin zijn de paden voor het grootste deel goed begaanbaar, hoewel er ook stukken tussen zitten waar je goed op moet passen. De eerste 2 uur loop ik rustig naar beneden en geniet van het fantastische uitzicht op de vallei en de diverse rotspartijen. Ik hoor alleen wat vogeltjes en in de verte het vallende water van de verschillende watervallen.

Het eerste stuk eindigt bij Illiloutte Fall, waar ik even uitrust, wat water drink en een power-bar eet. Aangezien je deze waterval ook via een andere trail kan bereiken , is dit voor het eerst dat ik wat mensen tegen kom. Ook tijdens de rest van de hike kom ik heel weinig mensen tegen.

Na deze pauze maak ik mij op voor het eerste zware stuk.Vanaf hier gaat het namelijk gestaag omhoog. Gelukkig loopt dit deel van het pad gedeeltelijk door een bos, wat voor de nodige schaduw zorgt.

Aan het einde van deze zware klim, is er een dubbele beloning: ten eerste bereik je het hooste punt EN ten tweede het moment dat je om een bocht komt en daar plotseling Half Dome vlak voor je ziet.
Gisteren had ik deze al vanaf een afstand van de achterkant gezien, maar hier sta je er recht voor. Uiteraard sta ik nog steeds aan de andere kant van de vallei, maar hier is deze redelijk smal.

Ik daal langzaam weer wat af en kom zo bij Nevada Fall uit. Ik ga daar even rustig op een rots vlak bij de waterval zitten om te lunchen. Het blijft een machtig gezicht om zoveel waterkracht naar beneden te zien storten.

Vanaf de top daal ik dan af naar de voet van de waterval. Aangezien je een groot hoogteverschil moet overbruggen over een kleine afstand (hemelsbreed) gaat dit via een zeer steil slingerpad. Hiervoor zijn er stukken uit de rots gehouwen en stenen opgestapeld. Het is een leuke poging, maar een trap is het niet echt te noemen. Het deed me denken aan de “Stairs Of Cirith Ungol” uit Lord Of The Rings.

Uiteindelijk sta ik dan toch beneden aan de waterval en het is een fantastisch gezicht om naar boven te kijken, omdat ik dan een deel van het pad kan zien waar ik over heb gelopen.

Het “pad” gaat vanaf hier verder naar Emerald Pool en Vernal Fall., waar ik weer even een pause neem. Op dit punt is het een heel stuk drukker aangezien dit een van de watervallen is, die je ook rechtstreeks vanuit de vallei kan bezoeken. Toch valt de drukte in het park me reuze mee. Via een stenen trap daal ik langs de Vernal Fall via de Mist Trail verder naar beneden. De Mist Trail doet zijn naam eer aan, want er waait constant een verkoelende waterspray van de waterval over je heen. Toch wel blij dat ik inmiddels alle camera’s had opgeborgen. :-)

Het laatste stuk naar de vallei vallei is erg pittig. Dit loopt naar beneden over een vlak pad, maar dit is behoorlijk steil en je moet jezelf dus constant tegenhouden. Aangezien ik al wat kilometers in de benen heb, beginnen deze toch een beetje tegen te stribbelen.
Moe, maar zeer voldaan kom ik tenslotte in het dal aan.

Tot nu toe is dit voor mij het hoogtepunt van de vakantie, maar we zijn pas net begonnen, dus dit zou nog kunnen veranderen. De lat hiervoor is na deze dag wel erg hoog gelegd.

De volgende dag blijk ik toch behoorlijke spierpijn in mijn kuiten te hebben (van de laatste afdaling) en zijn er een paar blaren op komen zetten (voor het eerst in mijn leven volgens mij), maar dit is het wel waard geweest.