Na onze ochtendwandeling bij Lake Matheson gingen we verder richting onze volgende slaapplaats in Wanaka.

Hiervoor volgden we eerst de Haast Highway. Deze weg kronkelt richting het zuidwesten, waarbij hij soms de kust volgt en soms wat meer het binnenland in gaat.

Net als tijdens de rest van onze tocht, was het ook hier weer heel rustig.

Vlak voordat de Haast Higway definitief het binnenland in gaat om Mount Aspiring via de Haast-pass over te steken, kom je nog langs een hele mooie kustweg.
Bij Knights Point heb je een prachtig uitzicht over de Tasman-zee.

Toen we bij het uitkijkpunt van het uitzicht stonden te genieten, zag ik (Patric) wat stipjes op het strand. Na goed kijken, leken me dit zeeleeuwen te zijn.
Ik meende ook een paar mensen te zien lopen. Het was héél ver beneden ons, dus ik was er niet helemaal zeker van.
We zagen nergens een pad of weg naar beneden lopen. Ook op de kaart was er niets te vinden.
We besloten uiteindelijk om dan maar weer verder te rijden.

Toen we net weer op de weg reden, zagen we een klein groepje mensen even verderop de bosjes ingaan met, wat wij dachten, een gids....
We hebben snel de auto langs de weg in de berm geparkeerd, en zijn achter het groepje aan gegaan.

We gingen op de plaats waar het groepje was verdwenen de bosjes in en daar was een pad.
Hoewel......een pad kon je het niet echt noemen. Door platgetrapte bosjes kon je de route zien. Deze liep zigzaggend langs de klif naar beneden.
Af en toe hing er een touw of moest je je vasthouden aan boomstronken en -wortels. Stapje voor stapje gingen we naar beneden. Het was een hele onderneming, maar uiteindelijk kwamen we beneden op een bijna verlaten strand.

We liepen een stukje langs het strand en plotseling hadden we een bijzondere ontmoeting. Oog in oog met zeeleeuwen op een schitterende plek.


Ook al was het verleidelijk, we hielden toch wat afstand om ze niet te veel te verstoren. Eén zwom in het water en was heel nieuwsgierig.

Op de rotsen lagen wat jonkies.

De weg terug omhoog was nog pittiger. We moesten ons op sommige stukken aan de touwen omhoog trekken en nu leek alles nog steiler.
We hebben nog dagenlang spierpijn gehad, maar het was de ervaring absoluut waard!

In de auto hebben we eerst even wat gegeten en gedronken en zijn we wat op adem gekomen. Daarna gingen we verder over de Haast-pass. We gingen nu flink de bergen in.
Het was een hele mooie weg. Ook hier was het weer heel rustig.

We kwamen onderweg ook mooie watervallen tegen.

Uiteindelijk kwamen we langs Lake Wanaka. We hadden bijna onze eindbestemming van vandaag bereikt.

Nadat we hadden ingecheckt in ons hostel zijn we naar Wanaka Puzzling World gegaan.
Dit is een thema-park(je) waar alles in het teken staat van puzzels, gezichtsbedrog en soortgelijke dingen.
Ook is er een heel ingewikkeld labyrinth van 1,5 km.

Het was leuk om ons hier een tijdje te vermaken na deze bijzondere dag. Bijna niet te geloven wat we vandaag allemaal hebben gezien vanaf het moment dat we om 5.00 uur uit Franz Josef weggingen....